کارگاه آموزش تاب آوری و اعتیاد در ستاد نیروی دریایی گیلان برگزار شد
کارگاه آموزش تاب آوری و اعتیاد
کارگاه آموزش تاب آوری و اعتیاد: در مورخ یکم تیرماه سال جاری به مناسبت قرار داشتن در هفته جهانی مبارزه با موادمخدر، کارگاه آموزشی یک روزه تاب آوری و اعتیاد در محیط های نظامی مختص نیروهای وظیفه در بخش اول و فرماندهان ستادی نیروی دریایی استان گیلان در بخش دوم برگزار شد.
مدرس این کارگاه یک روزه جواد طلسچی یکتا (مددکار اجتماعی و دکتری مدیریت کوچینگ) به نمایندگی از سازمان بهزیستی بوده اند.
شایان ذکر است «در بخش اول این کارگاه» برای پرسنل وظیفه به سرفصل های ۱- تاب آوری در محیط های نظامی، ۲- اهمیت تاب آوری در ارتقاء انعطاف پذیری روانی سربازان وظیفه، ۳- ارتباط ارتقاء تاب آوری فردی با پیشگیری و کاهش آسیب اعتیاد و «در بخش دوم» مربوط به آموزش فرماندهان ستاد مرکزی نیروی دریایی استان گیلان، به ۱- ابعاد گوناگون مبحث مراقبت اجتماعی در فرماندهی محیط های نظامی، ۲- چگونگیِ آموزشِ غیرمستقیمِ پرسنل وظیفه در زمینه مهارتهای اساسیِ زندگی و پیشگیری از آسیبهای اجتماعی با محوریت اعتیاد و ۳- تبیین اهمیت نقش آموزش مهارتهای زندگیِ متناسب سازی شدهٔ مختص محیط های نظامی در ارتقاء تاب آوری پرسنل وظیفه پرداخته شد.
درباره تاب آوری و اعتیاد بیشتر بدانید
اعتیاد یک اختلال روانشناختی است: بیماری روانی و اختلال مصرف مواد (SUD) اغلب با هم اتفاق می افتد. مشخص نیست که کدام مسئله ابتدا اتفاق می افتد، اما هر یک می تواند به دیگری دامن بزند.
ژنتیک و قرار گرفتن زودهنگام در معرض تروما دو عاملی هستند که می توانند شانس ابتلا به اعتیاد را افزایش دهند. ژن های شما ممکن است ۴۰% تا ۶۰% منبع مطمئن آسیب پذیری شما در برابر اعتیاد را تشکیل دهند.
بنابراین اگر اعتیاد دارید، به این دلیل نیست که به اندازه کافی قوی نیستید که بتوانید اوضاع را تغییر دهید. در عوض، مغز شما متفاوت از مغز فردی است که با اعتیاد زندگی نمی کند.
سازمان های بزرگ چگونه اعتیاد را تعریف می کنند
اطلاعات و آگاهی های روزافزونی در مورد نحوه ارتباط اعتیاد با عملکرد مغز و تاثیر قابل توجه آن بر رفاه وجود دارد.
موسسه ملی سوء مصرف مواد مخدر (NIDA) اعتیاد را به عنوان یک اختلال مزمن و عودکننده توصیف می کند که مصرف مواد با وجود پیامدهای نامطلوب ادامه پیدا می کند. از آنجا که اعتیاد شامل تغییرات عصبی است، NIDA آن را یک اختلال مغزی می داند.
انجمن روانشناسی آمریکا (APA) نیز اعتیاد را مزمن تعریف می کند که مواجهه مکرر آن منجر به تغییرات مغزی می شود.
انجمن روانشناسی آمریکا (APA) عوامل زیر را به عنوان مسئول ایجاد و حفظ اعتیاد فهرست می کند:
- بیولوژیکی
- روانشناسی
- اجتماعی
- محیطی
انجمن روانشناسی آمریکا (APA) کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) را منتشر می کند. این کتابچه مرجعی برای متخصصان مراقبت های بهداشتی است که به آنها کمک می کند تا شرایط سلامت روان را شناسایی و تشخیص دهند.
در DSM-5، متخصصان مراقبت های بهداشتی سطحی از بیماری اعتیاد را از خفیف تا شدید بر اساس تعداد علائم موجود در لیست ۱۱ موردی زیر تشخیص می دهند:
- مصرف خطرناک
- مشکلات بین فردی یا اجتماعی مرتبط با مصرف
- نادیده گرفتن نقش های مهم مرتبط با مصرف
- هوس ها
- برداشت از حساب
- تحمل
- استفاده از مقادیر بیشتر برای مدت طولانی
- تلاش مکرر برای ترک یا کنترل استفاده
- زمان زیادی صرف مصرف
- مشکلات روانی یا فیزیکی مرتبط با مصرف
- فعالیت ها به دلیل مصرف کنار گذاشته شده اند
نگاه جامعه به اعتیاد
استیگما یک مانع مهم برای درمان اعتیاد است. حتی اگر متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد تفاوت های مغزی مرتبط با اعتیاد اطلاعات بیشتری دارند، انگ همچنان ادامه دارد.
همین مبحث انگ زدن باعث می شود فردی که با اعتیاد زندگی می کند کمتر به دنبال درمان باشد. انگ ساختاری به این معنی است که ممکن است منابع کمتری برای کمک وجود داشته باشد. در همین حال، انگ اجتماعی افراد مبتلا به اعتیاد را منزوی می کند.
برخلاف سایر تشخیص ها مانند افسردگی و اچ آی وی، که در حال حاضر نسبت به گذشته انگ کمتری نسبت به آنها وجود دارد، به نظر می رسد جامعه همچنان مردم را به خاطر اختلالات مصرف مواد مقصر می داند.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر اعتیاد هستند؟
هر کسی ممکن است به اعتیاد یا SUD مبتلا شود، اما برخی عوامل خطر ابتلا را افزایش می دهند.
ژنتیک یک پیش بینی کننده قوی است که نشان می دهد ممکن است شما نسبت به اعتیاد آسیب پذیرتر باشید یا خیر. به اندازه ۵۰% خطر شما در ژن های تان به حساب می آید.
همچنین، افرادی که سایر تشخیص های سلامت روانی دارند ممکن است نسبت به اعتیاد آسیب پذیرتر باشند.
نمونه هایی از شرایط سلامت روانی که ممکن است با مصرف مواد رخ دهند عبارتند از:
- اختلالات اضطرابی
- اختلال نقص توجه و بیش فعالی در دوران کودکی درمان نشده (ADHD)
- افسردگی
- اختلال دوقطبی
- اختلالات شخصیتی
- روان گسیختگی
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
محیط یک فرد همچنین می تواند بر اعتیاد او تاثیر بگذارد. نفوذ اجتماعی و نبود فعالیت های تفریحی در دسترس برای جوانان دو نمونه است.
تجربیات دوران کودکی شما بسیار مهم است. برای مثال، کودکانی که رفتار پرخاشگرانه دارند، با افزایش سن، شانس بیشتری برای ابتلا به اعتیاد یا SUD دارند. عوامل دیگر عبارتند از:
- عدم نظارت والدین
- آزمایش مواد مخدر
- فقر جامعه
- وجود مواد مخدر در مدرسه
- توانایی پایین در نه گفتن به همسالان
- عملکرد تحصیلی ضعیف
- اعضای خانواده مبتلا به اعتیاد یا SUD یا کسانی که قانون را زیر پا می گذارند
سنی که در آن فرد برای اولین بار از مواد مخدر یا الکل استفاده می کند یک پیش بینی کننده مهم است. سال های نوجوانی پنجره مهمی برای رشد مغز است، از جمله رشد در قشر جلوی مغز، که تصمیم گیری را تنظیم می کند. رقم خوردن مصرف مواد در این دوره رشد، شانس اعتیاد یا SUD را افزایش می دهد.
اینکه افراد چگونه مواد مخدر را امتحان می کنند نیز مهم است. کسانی که سیگار می کشند، بیشتر احتمال دارد این تجربه را تکرار کنند. این ممکن است به این دلیل باشد که این روش ها پاسخ سریعی را ایجاد می کنند که به سرعت محو می شود و افراد را برای استفاده دوباره ترغیب می نماید.
اعتیاد چگونه مغز را تغییر می دهد
اعتیاد بیشتر از عوامل خطری است که شما را به سمت مصرف مواد سوق می دهد. این استفاده مغز شما را به گونه ای تغییر می دهد که توقف را دشوارتر می سازد.
تغییرات در مغز شما بیشتر از دوره مسمومیت پس از مصرف طول می کشد. افزایش تحمل یکی از این تغییرات است. این موضوع زمانی صدق می کند که شما به مقادیر فزاینده ای از یک ماده نیاز دارید تا همان اثرات را احساس کنید.
مغز شما با ارسال پیام در طول سلول هایی به نام نورون ها، با استفاده از مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی کار می کند. مواد مخدر و الکل بر این روند تاثیر می گذارد.
برخی از مواد مخدر مانند هروئین و حشیش به عنوان انتقال دهنده های عصبی عمل می کنند و نورون ها را فعال می نمایند. اما آنها این کار را دقیقا مانند انتقال دهنده های عصبی طبیعی شما انجام نمی دهند، بنابراین پیام های غیر طبیعی ارسال می کنند.
سایر مواد مخدر مانند کوکائین یا آمفتامین باعث آزاد شدن انتقال دهنده های عصبی شما می شود اما در مقادیر غیر طبیعی بالا. این همچنین منجر به پیام رسانی غیر طبیعی نورون ها می شود.
تمام این فعالیت های غیرعادی مناطق مغز و نحوه عملکرد آنها را تغییر می دهد:
عقده های قاعده ای مصرف مواد در مدار پاداش شما اختلال ایجاد می کند، به طوری که احساس لذت در زمانی که از آن استفاده نمی کنید دشوار است.
آمیگدال گسترش یافته این منطقه احساساتی مانند اضطراب و تحریک پذیری را پردازش می کند که پس از محو شدن مسمومیت افزایش می یابد. این پاسخ استرس با مصرف مکرر مواد به طور فزاینده ای حساس می شود و انگیزه استفاده بیشتر برای تسکین، نه تنها مسمومیت، می شود.
قشر جلوی مغز: این ناحیه ای از مغز است که مسئول اموری مانند کنترل تکانه و تصمیم گیری است. اختلال ناشی از مواد در مدار منجر به کنترل ضربه کمتر می شود.
ساقه مغز. تنفس، ضربان قلب و خواب عملکردهای ساقه مغز هستند که می توانند در پاسخ به برخی داروها تغییر کنند. به همین دلیل است که مردم هنگام استفاده از مواد مخدر می توانند نفس خود را متوقف کنند.
افزایش عملکرد یک انتقال دهنده عصبی به نام دوپامین در هنگام مصرف مواد می تواند بعدا منجر به هوس شدید شود. این موضوع به این دلیل است که نشانه های خارجی مرتبط با افزایش دوپامین ناشی از مواد قبلی می تواند این هوس ها را تحریک کند. این موضوع ممکن است حتی پس از گذشت مدت طولانی از آخرین استفاده شما از دارو رخ دهد.
کاهش انگ
دلیل مهمی که هنوز انگ وجود دارد، عدم آموزش در مورد دو اصل کلیدی است:
- عواملی خارج از کنترل فرد وجود دارد که منجر به مصرف مواد می شود.
- تغییرات مغزی ناشی از مصرف مواد است که توقف آن را دشوار می کند.
افزایش آموزش ها در مورد اهمیت ژنتیک و محیط در خطر ابتلا به اعتیاد یا SUD می تواند به کاهش میزان سرزنش هایی که جامعه بر گردن افراد معتاد وارد می کند و شرمندگی آنها کمک کند.
هنگامی که اعتیاد یا SUD به عنوان یک بیماری به جای یک شکست اخلاقی تلقی می شود، برای کسانی که آن را دارند راحت تر است که از خود دفاع کنند و به دنبال درمان و حمایتی باشند که شایسته آن هستند.
وقتی صحبت از تغییرات سیستمیک می شود که ممکن است به کاهش انگ کمک کند، باید کار بیشتری انجام شود. بر اساس گزارش سال ۲۰۱۶ دیده بان حقوق بشر، هر ۲۵ ثانیه یک نفر به دلیل داشتن مواد مخدر برای استفاده شخصی در ایالات متحده دستگیر می شود که بسیاری از آنها محکوم می شوند.
اما دستگیری افراد به دلیل داشتن یک بیماری روانپزشکی مانند اعتیاد که نیاز به درمان دارد، ممکن است شانس آنها را برای دریافت یا جستجوی درمان بدتر کند. بعلاوه، به افرادی که مدتی را در زندان می گذرانند، ممکن است ابزار کافی برای حفظ بهبودی پس از آزادی در اختیار نداشته باشند، مانند:
- مسکن در مناطق امن
- کمک به یافتن شغلی با درآمد پایدار
- دسترسی به درمان های پزشکی
تحقیقات نشان می دهند که افرادی که حمایت و درمان قابل توجهی دریافت می کنند، از جمله داروهایی که برای درمان SUD استفاده می شوند، کمتر احتمال دارد که عود مجدد را تجربه کنند.
دیده بان حقوق بشر و اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا در گزارش خود توصیه هایی را برای پایان دادن به جرم انگاری استفاده شخصی و نگهداری مواد مخدر ارائه می کنند. هدف کاهش انگ و بهبود نتایج بهبودی برای گروه های حاشیه نشین است.
بیایید خلاصه کنیم
اعتیاد نوعی ضعف نیست. بلکه یک بیماری روانی ناشی از عوامل ژنتیکی و محیطی است.
افراد اغلب به دلیل موقعیت های دوران کودکی که کنترلی بر آنها نداشتند دچار اعتیاد یا SUD می شوند.
انواع اعتیاد مانند سایر بیماری های مزمن هستند – نه فقط شرایط سلامت روان.
برای مثال، یک فرد مبتلا به فشار خون بالا که نمی تواند رژیم غذایی یا رژیم ورزشی مفیدی داشته باشد و در شرایطی که به داروها یا سایر گزینه های درمانی دسترسی ندارد، همچنان به فشار خون بالا مبتلا خواهد بود.
همچنین، وضعیت آنها می تواند در طول زمان بدتر شود و منجر به مشکلات سلامتی دیگری همچون حمله قلبی شود.
انواع اعتیاد ها شباهت های زیادی به هم دارند. اما، مانند سایر بیماری های مزمن، اعتیاد را می توان با موفقیت درمان کرد. بهبودی به این معنی است که می توانید شرایط خود را مدیریت کنید تا خود را ایمن نگه دارید و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.
استراتژی های درمانی عبارتند از:
- دارو
- درمان برای بررسی و تغییر رفتارها
- برنامه هایی در صورت عدم موفقیت آمیز بودن درمان
پشتیبانی های مکمل در قالب برنامه های ۱۲ مرحله ای یا سایر برنامه های آگاهی شانس شما را برای ماندن در دوران بهبودی بیشتر می کند.
اگر اعتیاد یا SUD دارید، به یاد داشته باشید که این یک بیماری است، نه یک نقص شخصیتی. با آرزوی سلامتی و بهروزی روزافزون مخاطبین محترم رسانه مددکاری اجتماعی
Addiction Is a Mental Illness
انتشاریافته در رسانه مددکاری اجتماعی | خانه تاب آوری ایرانیان
